Mahremiyet eğitimi için geç mi kaldım?!!!!!

Bebeğim 4 aylık ve ben geç kaldığımı düşünüyorum.
Blog yazarlarından müslümanhanımla bu konuyu konuştuktan sonra resmen irkildim. Evet mahremiyet eğitimi çok önemli onların her zaman yanında olamayız arkamızı döndüğümüzde karanlık bir dünya var bu konuyu ısıtıp ısıtıp koşmalı. bu eğitim doğduğundan beri verilmeli. Masum güzellikleri kirli ellerden arındırmalı. Maalesef ülkemizde kız çocuklarına gösterilen özen erkek çocukları için gösterilmiyor. Açık konuşucam pipisi ile oynamalar herkesin içinde pantolonunu çekmeler. Gerçi kız çocuklarının da özel bölgesi ile oynayan ona değişik isimlerle hitap eden teyzelerimiz de az değil. Bu konu da bilinçlenmeliyiz. Korkmak yerine üstümüze düşeni yapmalıyız. Çocuklarımızı kıyafetlerle korumak yetmez. Onları ürkütmeden sosyal bir fobi oluşturmadan bunu anlatmalıyız. Sana şeker verene gitme demek değil. Kendine uzanan kötü bakışları ayırtedecek hisleri vermek. Kötü niyetli dokunuşlarının farkına vardırmak. İşte bunun için bu eğitime şimdi başlayalım. Bunun ne din diyanet hassasiyeti ile ne de ayıpla günahla ilgisi yoktur. Bu tamamen bebeklerimizi görünmez bir zırhla kaplamaktır. Asıl  konuşmamız gereken kısmı ne yapmalıyız kısmıdır. Ben şimdiden itibaren başladım oğlumdan izin almaya. bu konuyu iki gün önce blog yazarları ile konuştuktan sonra çok güzel tüyolar aldım üstünü hart diye çıkartmıyorum artık herşeyi konuşarak yapıyorum. Üstünü değiştirirken tek tek anlatıyorum. Anlayan bakışlarını görmek de ayrı bir güzel. Bıkmadan konuşacağız usanmadan anlatacağız. Bir kaç dakika gecikiriz belki ama daha keyifli zaman geçirmeye başlarız ve daha kaliteli bir neslin temellerini atmış oluruz. Sadece kendi çocuğumuza değil çevremizdeki tüm çocuklara tüm ebeveynlere anlatmalıyız. Dün birşey farkettim babaannesi oğlumu sıkarak sevdi ve hiç sesini çıkarmadı. Öğrenmiş bak artık sesini çıkarmıyor dedi. Beynim dondu ne kötü birşey öğretmişim. Hırpalarken sıkarken hırçınca severken. Yarın birgün kötü niyetli birileri sıkıştırırkende sesini çıkarmayabilir. Bu bir paranoya değil arkadaşlar. Bu gerçek öyle ya da böyle ! herkes tacizin bir şekilde ufak büyük tadına bakmıştır maalesef. Etrafımıza laf anlatmak zor ama onları eğitebilirz. Önce kendimiz bu konu da donanım sahibi olalım. Ki sözümüzün geçerliliği olsun o bu şu kırılmasın diye bu konu da taviz vermeyelim. Şimdi ne mi yapıcam öncelikle dua edicem ve çok okuycam bilgi birikimim artmalı ki bu eğitimi oğlumu yabanileştirmeden ona vermeliyim.  Sonra onu izinsiz sevenleri uyarmayı düşünüyorum. Severken izin alıcam. Bebekte olsa öpülmek istemiyorsa kendini belli eder. Ya gözünü ya suratını kaçırır. Başkalarının yannda altını değiştirmiycem ki zaten değiştirmiyordum. Denize havuza çıplak sokmuycam ki zaten sokmam . Zor durumda kalmadıkça altını başkasına değiştirtmiycem. Çalışan anneler de bebeğine bakanları bu konu da uyarabilir. Bakıcısı özen gösterebilir. Onun yanında üstümü değiştirmiycem ki yapmıyordum. Şuan bebek diye bu çizgide ilerliycem. Büyüdükçe oda kuralları diğer meselelerde devreye girecektir. Korkmayalım anneler. Ne kendi bebeklerimize ne de başka çocuklara bu zulmü yapmayalım. İzinsiz kimsenin bebeğini öpmeyelim. Benden bu kadar bu konudakş detaylı tecrübeleri blog yazarımıza havale ediyorum acil bir yazı bekliyoruz takipte kalın.