Yeni nesil anneler, eski nesil cocuklar doguruyor...
Bu zamanın arastıran anneleri, annesinden gördüğü gibi çocuk yetistirmek istemeyen bireylere dönüyorlar. Neden annemize benzemek istemiyoruz? Cunku icimizdeki annelik icgüdüsü birseylerin yanlis gittigini boyle olmamasi gerektigini haykiriyor. Cocuga bakmak sadece karnini doyurup, ustune basini temizlemek degildir.
Annem gibi degilim daha iyiyim demek yeterli gelmedi. Neden cunku annemde annennem gibi degil. O da annesi gibi degil. Bir tık ileri taşimak cok kucuk adim. Asırları kucaklayan bir fikir ile düşünmek lazim.
Taa asri saadet cocuklari gibi yetistirmek lazim. Kollarımizi sıvadık; Saglam karakterli, tek basina dunyayi sallayan bireyler gibi olmalilar...
Gelgelelim kendime...
Kitaplari okudukca icimdeki kurtcuklari gormeye basladim. Kucuklukten beri ne kadar cok kurt yerlesmis fikirlerime... Bu zamana kadar beni yemisler simdide cocuguma yerlesmek icin can atiyorlar. Iyyy midem bulandi.
Aman Allah im cocuk hakkinda bilmedigim, kendim hakkinda bilmedigim ne kadar cok sey varmis. Cocuk yetistirmeyi biraktim. Ben kim cocuk yetistirmek kim. Guya cocuk ile ilgili bilgi birikimlerim yeterli saniyordum. Ikinci cocugumun mujdesiyle. Hak gecmesin bunda da hamilelikte en az yirmi kitap okumam lazim dedim. Baktim ki bilmediklerim var, tokat gibi vurdu.
Yok yok boyle olmayacak oncelik vermem gereken kisi; kendi icimdeki cocuk. Şundan eminim ki, kendimi yetistirirsem cocugumda bozulmadan yetisir. Rabbim zaten onun icine gerekli butun programlari atmis. Yanlislikla virus bulastirmayayim yeter de artar.
Bazı kitaplar yerli yabanci farketmiyor psikolog oldular ben de hastası. Bazen kapiyi yuzune kapatip cekip gittigim de oluyor. Yani kitabi kapagini kapatiyorum. Ruhum daha fazla soylediklerini kaldiramiyor. Tabii kendi kendime konustukca kitaplari bitirmek zaman aliyor. Ciddiyim kitaplar ile cok guzel konusuyorum. Cok garip degil mesela yemek yaparken bazen yiyeceklerle de konusurum. Hem sohbet etmek yemegimi daha da guzellestiriyor. Lezzetli yemek nasil yapilir puff noktasini da vermis oldum. Hem nereye gideceklerini bilmeleri en dogal haklari:)) velhasil sindirerek okumak lazim. Tabii kitabi da bitirmek lazim:)
Annem gibi degilim daha iyiyim demek yeterli gelmedi. Neden cunku annemde annennem gibi degil. O da annesi gibi degil. Bir tık ileri taşimak cok kucuk adim. Asırları kucaklayan bir fikir ile düşünmek lazim.
Taa asri saadet cocuklari gibi yetistirmek lazim. Kollarımizi sıvadık; Saglam karakterli, tek basina dunyayi sallayan bireyler gibi olmalilar...
Gelgelelim kendime...
Kitaplari okudukca icimdeki kurtcuklari gormeye basladim. Kucuklukten beri ne kadar cok kurt yerlesmis fikirlerime... Bu zamana kadar beni yemisler simdide cocuguma yerlesmek icin can atiyorlar. Iyyy midem bulandi.
Aman Allah im cocuk hakkinda bilmedigim, kendim hakkinda bilmedigim ne kadar cok sey varmis. Cocuk yetistirmeyi biraktim. Ben kim cocuk yetistirmek kim. Guya cocuk ile ilgili bilgi birikimlerim yeterli saniyordum. Ikinci cocugumun mujdesiyle. Hak gecmesin bunda da hamilelikte en az yirmi kitap okumam lazim dedim. Baktim ki bilmediklerim var, tokat gibi vurdu.
Yok yok boyle olmayacak oncelik vermem gereken kisi; kendi icimdeki cocuk. Şundan eminim ki, kendimi yetistirirsem cocugumda bozulmadan yetisir. Rabbim zaten onun icine gerekli butun programlari atmis. Yanlislikla virus bulastirmayayim yeter de artar.
Bazı kitaplar yerli yabanci farketmiyor psikolog oldular ben de hastası. Bazen kapiyi yuzune kapatip cekip gittigim de oluyor. Yani kitabi kapagini kapatiyorum. Ruhum daha fazla soylediklerini kaldiramiyor. Tabii kendi kendime konustukca kitaplari bitirmek zaman aliyor. Ciddiyim kitaplar ile cok guzel konusuyorum. Cok garip degil mesela yemek yaparken bazen yiyeceklerle de konusurum. Hem sohbet etmek yemegimi daha da guzellestiriyor. Lezzetli yemek nasil yapilir puff noktasini da vermis oldum. Hem nereye gideceklerini bilmeleri en dogal haklari:)) velhasil sindirerek okumak lazim. Tabii kitabi da bitirmek lazim:)
Bende çocuğun fıtratına zarar vermediğimiz sürece, o masum ve temiz kalır diye düşünüyordum. İbrahim Canan'ın çocuk terbiyesi kitabı bu düşüncemi değiştirdi. Özetini en kısa zamanda paylaşacağım inşallah.
YanıtlaSilDiyor ki İbrahim Canan "İnsan fıtratında kötülüğe meyil daha fazladır. Bu yüzden çocuğa hayrı seçmeyi, kötülükten sakınmayı öğretmek ile yükümlüyüz."
Ayrıca okuduğun kitapların özetini mutlaka bekliyoruz :)
Ibrahim cananin kitabini okumadan cevap vermek istemem. Acaba neyi kastedmis;) cunku ebeveynler olarak terbiye verecegiz diye kaş yaparken göz çikartiyoruz. Kendimiz kotuluge meylediyormuyuz. Hatalarimizin farkindamiyiz. Ne kadarini düzeltebiliyoruz ki? Sorular sorular sorular:)
Sil