Aidin Salih'den tuvalet eğitimi
🌟Bebeğe ilk 2 hafta içinde, tuvalet alışkanlığı kazandırmak çok kolaydır.
🌟her emzirme ve çiş yapma ve dışkılama refleksi uyandırır. Her emzirmeden sonra bebeği tuvalete götürüp 'şşş' veya 'sss' diye seslenmek gerekir.
bebek ne kadar küçükse o kadar çabuk alışır
🌟çocuklar normalde idrarın sıcaklığını ve beraberinde gelen rahatlığı severler. Ancak sonra oluşan ıslak ve soğukluk hissi onları rahatsız eder.
hazır bez kullanan bebekler bu ıslaklık ve soğukluğu duyamayacaklsrı için idrar tutma ihtiyacı duymazlar
Zamanla çiş yapmaktan zevk alma ihtiyacı doğar.
🌟 hazır bez, sıvıyı dışarı sızdırmayan kuvvetli ben tutucu kimyasallar içerir. Bu kimyasallar 24 saat boyunca bebeğin teni, cinsel organı ve makatıyla temas halindedir. Makat etrafında yer alan yaklaşık 100 e yakın akupunktur noktası beyin, üreme organları ve idrar yollarına bağlıdır. bu noktaların hazır bez be dışkıyla devamlı TEMA'sı çocuğun beynini, ahlaki gelişimini ve zekasını olumsuz etkiler
🌟annenin yapması gereken her dışkılamadan sonra bebeğin maksadını yıkayıp kurulamak, zeytinyağı ile (yahut katı formlu Hindistan cevizi yağı)yaplamak ve deterjansız yıkanmış pamuklu bez kullanmaktır.
doğumdan itibaren uygulanabilen bir tuvalet yöntemi
tuvalet eğitimi ile asla karıştırılmamalıdır bu kısım çok önemli. çünkü karıştırıldığı zaman o kadar küçük bebeğe nasıl öğretilir??? aman tanrım!! yorumları ile karşılaşılıyor. hatta bazen bebeğe işkence yapıldığı iddia ediliyor. halbuki olay şu:
bebekler doğduklarında kendilerini kirletmemeye programlılar aslında. küçük bebek anneleri gözlemlemiştir mutlaka, bebeklerinin bezini açtıkları anda tuvaletlerini yaparlar sık sık. beze yapmak istemezler. veya tuvaletleri geldiğinde memeyle kavga ederler, kıvranırlar, bazen ağlarlar. bunların hepsi birer işaret. biz bu işaretleri görmezden gele gele kısa sürede bebeği bu içgüdüden yoksun hale getiriyoruz. önce zorla beze yapmayı öğretip 2 yaşına kadar bağlıyoruz o rahatsız şeyleri. ardından da 2 yaşını bitirince ya da daha sonra hooop hadi bakalım artık beze yapmayacağız tuvalet diye bir şey var diyoruz. hem kendimiz hem bebek bunu öğrenene kadar bir sürü zahmet çekiyoruz. en baştan tuvalete tutarak ise bu farkındalıklarını aktif tutuyoruz.
yöntem şöyle, adı üzerinde tuvalet "iletişimi". aynen bebeğin karnı acıktığında emzirdiğimiz veya beslediğimiz gibi, uykusu geldiğinde uyuttuğumuz gibi, tuvaleti geldiğinde de bu ihtiyacını gidermek. bir şeye zorlamak yok. bir şey öğretmeye çalışmak yok. hatta mutlaka bir eğitim varsa bu annenin kendi kendisini eğitmesi aslında bebeğin işaretlerini anlayabilmek için.
bebeğinizi gözlem altında tutarak ve tercihen az da olsa bezsiz zaman geçirerek tuvalet zamanlarını ve işaretlerini öğrenmek. bundan sonra da tuvaleti olduğunu anladığınızda götürüp tuvalete tutarak kendi kendini kirletmeden ihtiyacını karşılamasına yardımcı olmak. bebekler bunu çok seviyorlar.
yenidoğan bebekten itibaren bebeğin vücuduna zarar vermeden tutma yöntemleri var. merak eden anneler internetten detaylı bilgiye ulaşabilir.
annelerimizin, anneannelerimizin kısmen de olsa uyguladıkları bir yöntem aslında. onlardan hep şöyle sözler duyarız; sen 1 yaşındayken tuvaletini söylüyordun, 1,5 yaşındayken bez bağlamıyordum vs vs vs. o zamanki bebekler çok yetenekli olduğu için değil elbette, yöntem aşağı yukarı bu olduğu için. şimdiki gibi paket bezler olmadığından büyüklerimiz bezden çok daha çabuk kurtulmaya çalışıyorlardı ve doğrusu da bu aslında. bez endüstrisinin yönlendirmeleri ile kafamıza kafamıza vurulan "aman 2 yaştan önce bebeğe tuvalet hakkında hiçbir şey yapmayın!" anlayışı değil. hepsi birbirine bağlı... hazır bez yerine yeni nesil yıkanabilir bez kullanan anneler bu yönteme genel olarak daha sıcak bakıyor mesela. ekonomik açıdan yetersiz olan 3. dünya ülkelerinde de bebekler çok erken yaşlarda bezi bırakıyor çünkü hazır bez kullanmıyorlar.
bezden erken kurtulmak bu yöntemin amacı değil ama bonus olarak sonucu. asıl amacımız onlara bu ihtiyaçlarını gidermeleri için yardımcı olmak ve kendilerini kirletmek zorunda bırakmamak. bir zorlama ya da öğretme durumu olmadığı için de bebekler hiçbir fiziksel ya da psikolojik zarar görmüyor. herhangi bir kaslarını tutmak zorunda değiller. ama bunu bir ölçüde kendiliklerinden yapıyorlar bir süre sonra. 9. ayında bile tuvaleti olduğunu anlatabiliyor bazı bebekler.
bazen anneler anlar mesela, "kesin tuvaletini yapacak" der. bunu bile bile bezine yapması mı daha iyi yoksa tuvalete mi?
evrensel tuvalet zamanları vardır en basitinden. sabah uyanıldığında, yemeklerden sonra, banyodan sonra gibi. bebeği sadece bu zamanlarda iki üç dakika tuvalete tutarak bile bunu uygulamak mümkün. ne kendimizi ne bebeği zorlamaya gerek yok. olabildiği kadarı bile bir düzeyde yetiyor. böylelikle doğallıkla tuvaletin tuvalette yapıldığını da kanıksamış oluyorlar.
🌟her emzirme ve çiş yapma ve dışkılama refleksi uyandırır. Her emzirmeden sonra bebeği tuvalete götürüp 'şşş' veya 'sss' diye seslenmek gerekir.
bebek ne kadar küçükse o kadar çabuk alışır
🌟çocuklar normalde idrarın sıcaklığını ve beraberinde gelen rahatlığı severler. Ancak sonra oluşan ıslak ve soğukluk hissi onları rahatsız eder.
hazır bez kullanan bebekler bu ıslaklık ve soğukluğu duyamayacaklsrı için idrar tutma ihtiyacı duymazlar
Zamanla çiş yapmaktan zevk alma ihtiyacı doğar.
🌟 hazır bez, sıvıyı dışarı sızdırmayan kuvvetli ben tutucu kimyasallar içerir. Bu kimyasallar 24 saat boyunca bebeğin teni, cinsel organı ve makatıyla temas halindedir. Makat etrafında yer alan yaklaşık 100 e yakın akupunktur noktası beyin, üreme organları ve idrar yollarına bağlıdır. bu noktaların hazır bez be dışkıyla devamlı TEMA'sı çocuğun beynini, ahlaki gelişimini ve zekasını olumsuz etkiler
🌟annenin yapması gereken her dışkılamadan sonra bebeğin maksadını yıkayıp kurulamak, zeytinyağı ile (yahut katı formlu Hindistan cevizi yağı)yaplamak ve deterjansız yıkanmış pamuklu bez kullanmaktır.
doğumdan itibaren uygulanabilen bir tuvalet yöntemi
tuvalet eğitimi ile asla karıştırılmamalıdır bu kısım çok önemli. çünkü karıştırıldığı zaman o kadar küçük bebeğe nasıl öğretilir??? aman tanrım!! yorumları ile karşılaşılıyor. hatta bazen bebeğe işkence yapıldığı iddia ediliyor. halbuki olay şu:
bebekler doğduklarında kendilerini kirletmemeye programlılar aslında. küçük bebek anneleri gözlemlemiştir mutlaka, bebeklerinin bezini açtıkları anda tuvaletlerini yaparlar sık sık. beze yapmak istemezler. veya tuvaletleri geldiğinde memeyle kavga ederler, kıvranırlar, bazen ağlarlar. bunların hepsi birer işaret. biz bu işaretleri görmezden gele gele kısa sürede bebeği bu içgüdüden yoksun hale getiriyoruz. önce zorla beze yapmayı öğretip 2 yaşına kadar bağlıyoruz o rahatsız şeyleri. ardından da 2 yaşını bitirince ya da daha sonra hooop hadi bakalım artık beze yapmayacağız tuvalet diye bir şey var diyoruz. hem kendimiz hem bebek bunu öğrenene kadar bir sürü zahmet çekiyoruz. en baştan tuvalete tutarak ise bu farkındalıklarını aktif tutuyoruz.
yöntem şöyle, adı üzerinde tuvalet "iletişimi". aynen bebeğin karnı acıktığında emzirdiğimiz veya beslediğimiz gibi, uykusu geldiğinde uyuttuğumuz gibi, tuvaleti geldiğinde de bu ihtiyacını gidermek. bir şeye zorlamak yok. bir şey öğretmeye çalışmak yok. hatta mutlaka bir eğitim varsa bu annenin kendi kendisini eğitmesi aslında bebeğin işaretlerini anlayabilmek için.
bebeğinizi gözlem altında tutarak ve tercihen az da olsa bezsiz zaman geçirerek tuvalet zamanlarını ve işaretlerini öğrenmek. bundan sonra da tuvaleti olduğunu anladığınızda götürüp tuvalete tutarak kendi kendini kirletmeden ihtiyacını karşılamasına yardımcı olmak. bebekler bunu çok seviyorlar.
yenidoğan bebekten itibaren bebeğin vücuduna zarar vermeden tutma yöntemleri var. merak eden anneler internetten detaylı bilgiye ulaşabilir.
annelerimizin, anneannelerimizin kısmen de olsa uyguladıkları bir yöntem aslında. onlardan hep şöyle sözler duyarız; sen 1 yaşındayken tuvaletini söylüyordun, 1,5 yaşındayken bez bağlamıyordum vs vs vs. o zamanki bebekler çok yetenekli olduğu için değil elbette, yöntem aşağı yukarı bu olduğu için. şimdiki gibi paket bezler olmadığından büyüklerimiz bezden çok daha çabuk kurtulmaya çalışıyorlardı ve doğrusu da bu aslında. bez endüstrisinin yönlendirmeleri ile kafamıza kafamıza vurulan "aman 2 yaştan önce bebeğe tuvalet hakkında hiçbir şey yapmayın!" anlayışı değil. hepsi birbirine bağlı... hazır bez yerine yeni nesil yıkanabilir bez kullanan anneler bu yönteme genel olarak daha sıcak bakıyor mesela. ekonomik açıdan yetersiz olan 3. dünya ülkelerinde de bebekler çok erken yaşlarda bezi bırakıyor çünkü hazır bez kullanmıyorlar.
bezden erken kurtulmak bu yöntemin amacı değil ama bonus olarak sonucu. asıl amacımız onlara bu ihtiyaçlarını gidermeleri için yardımcı olmak ve kendilerini kirletmek zorunda bırakmamak. bir zorlama ya da öğretme durumu olmadığı için de bebekler hiçbir fiziksel ya da psikolojik zarar görmüyor. herhangi bir kaslarını tutmak zorunda değiller. ama bunu bir ölçüde kendiliklerinden yapıyorlar bir süre sonra. 9. ayında bile tuvaleti olduğunu anlatabiliyor bazı bebekler.
bazen anneler anlar mesela, "kesin tuvaletini yapacak" der. bunu bile bile bezine yapması mı daha iyi yoksa tuvalete mi?
evrensel tuvalet zamanları vardır en basitinden. sabah uyanıldığında, yemeklerden sonra, banyodan sonra gibi. bebeği sadece bu zamanlarda iki üç dakika tuvalete tutarak bile bunu uygulamak mümkün. ne kendimizi ne bebeği zorlamaya gerek yok. olabildiği kadarı bile bir düzeyde yetiyor. böylelikle doğallıkla tuvaletin tuvalette yapıldığını da kanıksamış oluyorlar.
Yorumlar
Yorum Gönder