Ekmeksiz yaşam da olurmuymuş!
Ekmeksiz yaşarmıyım yaşamazmıyım derken iki aydan fazla bir suredir bir bakmisim ekmeksiz yasiyorum. Herseyi anladikta kahvaltida ekmeksiz yapilmaz ki degil mi:)
Kendimi bildim bileli ekmegi cok fazla yiyen bir insan olmusumdur. Hani şu çok yemek yiyip kilo almayanlardan grubundandim. Ortaokulda gunde iki uc ekmek yerdim. Şaka değil... babam ' sen yokken bu evde ekmekler bayatliyor' derdi. 20li yaslarimdan sonra bedenime iskence yapiyorum diye azalttim. Kahvaltida yarim ekmekcik belki birazcik daha fazla yiyordum. Zaten diger öğunlerde ekmek fazla aramazdim. Tabagimi sunnetlemek icin ekmek olsun yeter.
Seneler önce bakkal ekmeği dediklerimizin içine değişik zararli katki maddeleri koyduklarini duymus olmama rağmen ekmek aşkımdan vazgecemedim. Nasil vazgeçilir ki miss gibi ekmek kokusu büyüler insani:) Peki nereden çikti bu fikir. Hersey Facebookta 2.beyin bağirsak grubunu takip etmem ile basladi. Sonrasinda bağirsak kitabini okumak ile devam etti. Ama hala cesaretim yoktu birakmaya. Kahvaltida doymamm diyordum. Ta kii eşimin kalıpli bir arkadasinin iki aydir ekmegi biraktigini soyleyinceye kadar. Koskoca adam ekmeksizde yasayabiliyormus. Küçük bir olay beni acayip gaza getirdi:)) Ben neden bırakmayayim ki dedim. Ekmegi kestim. Ilk hafta en zoruydu. Pek doymuyordum. Ikinci hafta ilginc birsey oldu artik karnim doyuyordu. Hem de tika basa... Bir ay sonra unlu gidalari azaltma ihtiyaci hissettim. Ağir geliyordu. Ikinci ayin sonunda buyuk olcude unlu gidalari yemiyordum. Eger cok yersem rahatsizlik hissediyordum.
Ekmegi birakmak hayatimda neleri değistirdi?
Bedenimin eskisi gibi hantallasmadigini farkettim. Hafifledim. Daha az uyku ihtiyaci hissediyorum. Bağirsaklarim önceki gibi bağirip şikayetçi olmuyor.
Şimdiki hedefim probiyotik yogurt mayalamak. Bağirsaklarima bakim yapma zamani geldi. Bunca zaman cok ihmal etmişim. Simdi şimartma zamani;)
Kendimi bildim bileli ekmegi cok fazla yiyen bir insan olmusumdur. Hani şu çok yemek yiyip kilo almayanlardan grubundandim. Ortaokulda gunde iki uc ekmek yerdim. Şaka değil... babam ' sen yokken bu evde ekmekler bayatliyor' derdi. 20li yaslarimdan sonra bedenime iskence yapiyorum diye azalttim. Kahvaltida yarim ekmekcik belki birazcik daha fazla yiyordum. Zaten diger öğunlerde ekmek fazla aramazdim. Tabagimi sunnetlemek icin ekmek olsun yeter.
Seneler önce bakkal ekmeği dediklerimizin içine değişik zararli katki maddeleri koyduklarini duymus olmama rağmen ekmek aşkımdan vazgecemedim. Nasil vazgeçilir ki miss gibi ekmek kokusu büyüler insani:) Peki nereden çikti bu fikir. Hersey Facebookta 2.beyin bağirsak grubunu takip etmem ile basladi. Sonrasinda bağirsak kitabini okumak ile devam etti. Ama hala cesaretim yoktu birakmaya. Kahvaltida doymamm diyordum. Ta kii eşimin kalıpli bir arkadasinin iki aydir ekmegi biraktigini soyleyinceye kadar. Koskoca adam ekmeksizde yasayabiliyormus. Küçük bir olay beni acayip gaza getirdi:)) Ben neden bırakmayayim ki dedim. Ekmegi kestim. Ilk hafta en zoruydu. Pek doymuyordum. Ikinci hafta ilginc birsey oldu artik karnim doyuyordu. Hem de tika basa... Bir ay sonra unlu gidalari azaltma ihtiyaci hissettim. Ağir geliyordu. Ikinci ayin sonunda buyuk olcude unlu gidalari yemiyordum. Eger cok yersem rahatsizlik hissediyordum.
Ekmegi birakmak hayatimda neleri değistirdi?
Bedenimin eskisi gibi hantallasmadigini farkettim. Hafifledim. Daha az uyku ihtiyaci hissediyorum. Bağirsaklarim önceki gibi bağirip şikayetçi olmuyor.
Şimdiki hedefim probiyotik yogurt mayalamak. Bağirsaklarima bakim yapma zamani geldi. Bunca zaman cok ihmal etmişim. Simdi şimartma zamani;)
Yorumlar
Yorum Gönder