Dogum hikayem-1 : plates topu ile karsilasmam

      Hani filmlerde olur ya! hamile kadın eşiyle birlikle doğumhaneye girer. hep bu senaryoyu merak etmişimdir. artık içime ne kadar işlemişse:) Türkiye de yaygınlaştığı için doktoruma sordum eşimde benimle beraber olabilir mi? evet dedi. merakımdan canımm... acaba nasıl bir his oluyor. en büyük nedeni de eşiminde bu mucizeye tanık olmasını istedim. ilk çocuğumda şartlar uygun değildi. o zamanlar doğumumun her anını gözlemledim. çok güzel bir histi. bebeğimi gördüğüm ilk an. eşiminde bunu yaşamasını istedim ( laf aramızda, eşimin de doğumun zorluğunu görmesini birazcık istemiş olabilirim :).
      ikinci doğumun hep normal olması için dua etmiştim. suni sancıyla doğum yapmak hiç normal bir şey değil. nefes almadan ve uzun saatler sancılarımın sürmesi...
      hamilelik sürecinde şunu daha iyi anladım ister normal, ister suni, isterse sezeryan olsun; önemli olan bebeğini sağlıkla kucağına alabilmek. kim daha fazla acı çekti yarışını doğru bulmuyorum.  kimse güle oynaya doğum yapmıyor. hamilelik öncesi sonrası Rabbim herkese kaldırabildiği kadar yük veriyor.
      gel gelelim ikinci doğumuma...  normal sancı nasıl olduğunu bilmediğim için gece başlayan sancılarımın doğumumun habercisi olduğunu bilmiyordum. 20 dakikada bir geldikçe uyanıyorum sonra tekrar uyuya kalıyorum. sabah namazından sonra 15 dk bire düştü. tabi bende telaş yok. hala acaba bu doğum sancısımı ki diye şüpheliyim.( sancı dediğin güldür güldür gelmeli. yerlere yatmalısın.) saat 12 gibi anneme söyledim. gayet sakin annecim sancılarım 15dk bir oluyor galiba. gözler faltaşı gibi açıldı. tabi annemi bir telaş aldı. hastaneye gidecek gibi hazırlandık. hemen doktorumu aramamı söyledi. ben gayet rahatım nasıl olsa muayenemiz var gidince söylerim modundayım. saat 13.00 gibi doğum nişanım gelince doğuracağıma inandım. doktorumunda kendi planlarını düzenlemesi için aradım. Arabaya bindik. Ben sanıyorum ki 10dakikaya inince filmlerdeki gibi arabada bağıra bağıra gideceğim. Sukut-u hayale uğradım. Bir de bizim ufaklık çok hareketli. Kordon biri dolamisti. İkinci kordonunda yarısına gelmiş. Ne yapsın 40 hafta olunca içeride canı sıkıldı. Kendine oyalamak için birşeyler buluyor. Zaten dogum pozisyonunda bir oluyor bir olmuyor. Artık kafasına hangisi eserse:) doktorum ultrasyona baktı. İkinci kordonu çözmüş. Tam dogum pozisyonunda değil. Telaslanan biri değilimdir fakat Dilek hocam rahatsa ben hayli hayli rahat olurum.  3-4 cm açıklık olunca hastaneye gönderdi. Sıra pazarlık yapmakta.( Sunnettir arkadasim) canım hocacim Suni sancı istemiyorum. Suyumun patlatilmasını da istemiyorum. Sancıyı artıracak dokunuş yapılmasını da istemiyorum. Hepsi ile ilgili olasılıkları söylüyor. Tabi ben son dakikaya kadar uzatma taraftarıyım. Ne kadar ertelersem dogum surecimin tadını o kadar çıkartırım. Tabi herşeyi yavaştan alıyorum. hemen doğuracak değilimki neden acele edeyim. hastaneye geldiğimizde 5 dk da bire indi. ben hala iyiyim. çok ahım şahım ağrılarım yok. kramp gibi geliyorlar 30 saniye sonra gidiyor. odama yerleştim, rahatlamak için duşumu aldım. Annem benimle dogumhaneye inmek istedi. Eşimle birlikte inmek istediğimi söyleyince bozuldu. O ne anlar dogumdan der gibi bakışı vardı. Annecim zaten anlaması için benimle geliyor. Sen biliyorsun. Buradan duaya ihtiyacım var. Annemin gönlünü alıyorum. doğumhaneye ebe ve eşim ile iniyoruz. Aşağıya inince dogum sancilarim karşılıyor beni. ( Nefes al ver al ver al ver) Bende merak etmiştim nerede kaldınız diye. 4 dk da bire inince sancılar geliyor. Tabi ben suphelendim. Ebeye iki defa sordum. Serumun içinde suni sancimi var. Yok. Tabi inanmadim. ( Nefes al ver al ver al ver) Bu sefer doktoruma en az iki defa sordum. Yok bunlar senin kendi sancıların.  Himm Tamam o zaman. ( Nefes al ver al ver al ver) Odada ebe hanım plates topunu getirdi. Bu ne ya! Sosyatik ışler kardesim! ( Nefes al ver al ver al ver) Tabi sancim gelince atladım platesin üstüne. Digidik dıgıdık dık! Dogum pozisyonunda duruyorsun. Sancı geldikçe hopluyorsun. Ziplaya zıplaya doğuma doğru gidiyorum. Gercekten de plates sosyatik mosyetik ama ışe de yarıyor. ( Nefes al ver al ver al ver) Sancı gelince ne yapacağını bilememekten kurtarıyor. Sancıyı da azaltıyor. Nefes hareketlerini ebecigim eşime devredip dışarıdan malzeme almaya gidiyor. Eşim heyecan ve korkuyla benden hızlı Nefes aliyor. 'Allah tan yardım ediyorsun.( Nefes al ver al ver al ver) Hayır Hayır olmuyor! Olmuyor! Böyle böyle yapacaksın. Tamam şimdi oldu:)' dilek hocam geliyor. Gidisatima bakacak. Pazarligima devam.
 -Hocam suyumu patlatmak, dokunus istemiyorum.
-Az yapayım.
-Hayır istemiyorum.
-Tamam tamam bir saat sonra tekrardan konuşuruz.
- yapmayacaksınız dimi.
- yapmayacağım.
O arada yine sancim geliyor. ( Nefes al ver al ver al ver) 3 dakikaya indi.
- bu kadar çabuk mu sancilarin sikilasti. İçeri abdest almaya gitti. Eşimde abdest almak için çıktı.
- (esime) merak etme sen gelinceye kadar dogurmam
Doktorum geldiğinde sancılar 2dk düşmüştü. Aralarda dinlenerek doğuma doğru gitmek ne güzel nimet.( Nefes al ver al ver al ver)
Doktorum Namaz kilmadan önce kontrol için geldi. Arkasından Esimde geldi. Namaza gitmeye cesaret edemedi.(ikindi vakti yeni girmisti) (nefes al ver al ver ) Eşime 15 dakikaya dogum olur dedi. Tabi ben şok!! Nasıl yani 15 dakika sonra dogum mu olacak. Nefes al ver al ver!!
Bana döndü üç ıkınmada doğumunu yapacağız.  Pehh! Üç ıkınmaysa yaparım ne var ki bunda. Hayatımda yabancı olmadığım birşey. Kabizligim bir işe yarasin dimi:) haydi bismillah!!